„ერთი, რისიც გვწამს, ისაა, რომ ესტონელები განათლებას დაწაფებული ხალხი ვართ“, - გვითხრა ესტონეთის პარლამენტის განათლების კომიტეტის წევრმა, მარკო შორინმა, როცა ვთხოვეთ, აეხსნა, რა იყო ესტონეთის წარმატების საიდუმლო განათლების სფეროში.
ბალტიური სახელმწიფოების ნატოში გაწევრიანების ისტორია ძირითადად 'დიდი მოთამაშეების' პერსპექტივიდან არის მოყოლილი. ამ ფონზე ხშირად ჩნდება განცდა, რომ ამ პროცესში ესტონეთი, ლიეტუვა და ლატვია რუსეთსა და აშშ-ს შორის მიმდინარე გეოპოლიტიკური თამაშის პასიური დამკვირვებლები იყვნენ.
როგორ მოხდა, რომ ქვეყანა, რომელიც იმავე საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში შედიოდა - რომელშიც საქართველო, და მის დანგრევასაც იდენტური თუ არა მსგავსი ეკონომიკური პარამეტრებით შეხვდა, დღეს მსოფლიოს განვითარებული, მდიდარი და დემოკრატიული სახელმწიფოების გაერთიანების წევრია
რთული სათქმელია, თუ რამდენად მასშტაბური იქნება რუსეთის იერიში, თუმცა მე ვეჭვობ, რომ მასშტაბი მოსალოდნელზე გაცილებით მცირე იქნება და ძირითადად დონბასზე იქნება კონცენტრირებული.
"ევროპული სილიკონის ველის“ ხსენებაზე პირველი არც ბერლინი, არც პარიზი, არც რიგა ან ვილნიუსი, არამედ ტალინი გაახსენდებათ.
ამ სტატიაში მოგიყვებით, როგორ შეძლო ესტონეთმა დროის მოკლე მონაკვეთში ევროპის ტექნოლოგიური ლიდერი გამხდარიყო.
სოლედარიც და ბახმუტიც კრემლისთვის პირველ რიგში მნიშვნელოვანია რეპუტაციული თვალსაზრისით. დამამცირებელი სამხედრო მარცხების შემდეგ, კრემლს წარმატების დემონსტრირება ჭირდება.
ცხადია უკრაინის მხარდამჭერი ქვეყნების არმიების, ეკონომიკებისა და სამხედრო-ინდუსტრიული კომპლექსების პოტენციალი ჯამურად ბევრად აღემატება რუსეთისას, მაგრამ ეს მხოლოდ პოტენციალია და შესაბამისი პოლიტიკური ნების გარეშე პოტენციალი შედეგებში ავტომატურად არ ითარგმნება.