მოსაზრება

ღაზაში ჯოჯოხეთი ტრიალებს და შეუძლებელია, ნორმალური მორალური მგრძნობელობის მქონე ადამიანს მისი რიგითი მაცხოვრებლების მიმართ თანაგრძნობა არ გაუჩნდეს. მაგრამ მკვდარი ან მშიერი ბავშვების სურათებმა რაციონალურ აზროვნებაზე ხელი არ უნდა აგვაღებინოს

თუ ამ სტრიქონების ავტორს და საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობას ქვეყნის ინტერესი სწორად გვესმის, დასავლეთის თუნდაც მცირე გამარჯვება უნდა გვიხაროდეს. გლობალურ სისტემაში, სადაც დემოკრატიული სამყარო „რესანტიმანით“ შეპყრობილ (ქართულად - „დაბოღმილ“) დიქტატურებზე ძლიერია, ჩვენც მეტი შანსი გვაქვს, სუვერენული და წარმატებული ქვეყანა გვქონდეს (თუმცა ამის გარანტია არც ამ შემთხვევაში იარსებებს).

და ასეა დღესაც, 21-ე საუკუნის ჩქაროსნულ სამყაროში. სადაც მელოდიები იმაზე სწრაფად ვრცელდება ვიდრე ოდესმე, და ამ მელოდიებს დიდი რესურსი აქვთ გარდაიქმნან ძლიერ იარაღად... ან უფრო სწორად - ჰიბრიდულ იარაღად მრავალპოლარული მსოფლიო წესიგის პირობებში.

საქართველო და სერბეთი - მიუხედავად გეოგრაფიული ადგილმდებარეობისა, კულტურული ტრავმებისა და ტრადიციებისა, საქართველოც და სერბეთიც „ნაწილობრივ თავისუფალი“ ჰიბრიდული რეჟიმებია Freedom House-ის მიხედვით, თუმცა პოპულისტური ელიტები ერთსა და იმავე რიტორიკას იყენებენ.

საქართველო გადადის სახელმწიფოს მართვის აღმოსავლურ მოდელზე. ის არ/ვერ გახდება ჩრდილო კორეა ან ირანი; მართვის მოდელი იქნება აზერბაიჯანულთან მიახლოებული. პოლიტოლოგიური სლენგი რომ გამოვიყენოთ, „პარტიანახევრიანი“ სისტემა, როცა არსებითად ყველაფერს აკონტროლებს მმართველი პარტია/ელიტა, მაგრამ არსებობს „ოპოზიციაც“ რომელიც წარმოდგენილია პარლამენტსა და ადგილობრივ თვითმმართველობაში, მაგრამ მხოლოდ ფსევდოპლურალისტული ანტურაჟის ფუნქციას ატარებს⁸

ამ მოსაზრების სვეტში, ვეცდები ის წინაღობები მიმოვიხილო, რომლებსაც უკვე ათწლეულებია სამშვიდობო მოლაპარაკებები ჩიხში შეჰყავს და ორი მხარის შეთანხმებას შეუძლებელს ხდის.

კრემლი ღიად უჭერს მხარს ერდოღანს, ხოლო დასავლეთში მისი მეტოქის გამარჯვება სურთ

91 წლის გორბაჩოვის გარდაცვალებამ სააშკარაოზე გამოიტანა, რომ ევროპას ჯერაც არ შეხორცებია ჭრილობა, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ სხვადასხვა წყობაში ცხოვრებამ გაუჩინა.

რუსეთის ბერკეტებს წარმოშობს მეზობელი ქვეყნების დამოკიდებულების ხარისხი რუსეთის ეკონომიკაზე, ბუნებრივ აირზე და სამხედრო რესურსებზე. 

რატომ გადაწყვიტა აშშ-ს პრეზიდენტმა საუდის არაბეთის ტახტის მემკვიდრესთან შეხვედრა, როცა ცოტა ხნის წინ ბაიდენი პრინცის საერთაშორისო იზოლაციას ითხოვდა?